متحللغتنامه دهخدامتحل . [ م ُت ْ ت َ ح ِ ] (ع ص ) استثناء کننده در سوگند. (منتهی الارب ). کسی که استثنا می کند. (ناظم الاطباء). || آن که کفاره می دهد یمین را. (از اقرب الموارد).
