متخاصرلغتنامه دهخدامتخاصر. [ م ُ ت َ ص ِ ] (ع ص ) دست یکدیگر را گرفته در رفتن . (آنندراج ). دست یکدیگر را گیرنده در رفتن . (ناظم الاطباء). یقال : ذهب القوم متخاصرین . (اقرب الموارد). و رجوع به تخاصر شود.
