متخرج
لغت‌نامه دهخدا
متخرج . [ م ُ ت َخ َرْ رِ ] (ع ص ) طالب العلم . فرا راه افتاده در علم و ادب و برساخته شده . (آنندراج ). فرا گرفته ٔ علم و ادب و برساخته شده ٔ در آن . (ناظم الاطباء). فرا راه افتاده در علم و ادب . طالب علم . دانشجو. (فرهنگ فارسی معین ). || فارغ التحصیل . (فرهنگ فارسی ایضاً). بهره مند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخرج شود.
