متخیملغتنامه دهخدامتخیم . [ م ُ ت َ خ َی ْ ی ِ ] (ع ص ) خیمه ٔ خود زننده به جائی . (آنندراج ). کسی که خیمه می زند و چادر برمی افرازد. (از ناظم الاطباء). و رجوع به تخیم شود.
