متزایغ

متزایغ. [ م ُ ت َ ی ِ ] (ع ص ) کنباننده سوی یکدیگر. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مایل شده به سوی یکدیگر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تزایغ شود.