متزبی
لغتنامه دهخدا
متزبی . [ م ُ ت َ زَب ْ بی ](ع ص ) زبیه ساختن برای شکار دده ، و زبیه مغاکی جهت شکار شیر و دده . (آنندراج ). کسی که زبیه میسازد برای شکار شیر و طعمه در آن می نهد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تزبی شود.