متسودلغتنامه دهخدامتسود. [ م ُ ت َ س َوْ وِ ] (ع ص ) نکاح کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مردی که عروسی می کندو زن می گیرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسود شود.
