متشاحلغتنامه دهخدامتشاح . [ م ُ ت َ شاح ح ] (ع ص ) همدیگر حریص کننده بر کاری تا فوت نشود. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بر یکدیگر سخت گیری کننده در کاری تا فوت نشود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشاح شود.
