متشاعلغتنامه دهخدامتشاع . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) (از «ش ی ع ») شریک و بهره دار. یقال هما متشاعان فی دار. (ناظم الاطباء). متشایع. شریک . (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از منتهی الارب ). و رجوع به متشایع شود.
