متشتیلغتنامه دهخدامتشتی . [ م ُ ت َ ش َت ْ تی ] (ع ص ) اقامت کننده در جائی به زمستان . (آنندراج ). کسی که در زمستان به جائی اقامت می کند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشتی شود.
