متصاغرلغتنامه دهخدامتصاغر. [ م ُ ت َ غ ِ ] (ع ص ) خُردنماینده به خویشتن و خوار و حقیر. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خوار و حقیر و بی عزت . (ناظم الاطباء). و رجوع به تصاغر شود.
