متصایح

متصایح . [ م ُ ت َ ی ِ ] (ع ص ) یکدیگر را آواز دهنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مر همدیگر را بانگ زننده . (ناظم الاطباء). || نیام شمشیر کفته و ترکیده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصایح شود.