متصدق
لغتنامه دهخدا
متصدق . [ م ُ ت َ ص َدْ دِ ] (ع ص ) صدقه کننده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). صدقه کننده و صدقه دهنده . (ناظم الاطباء). مُصَّدِّق مثله ُ. قال اﷲ تعالی : ان المصدقین و المصدقات . اصله «المتصدقین » فقلبت التاء صاداً و ادغمت فی مثلها. (منتهی الارب ).
