متصونلغتنامه دهخدامتصون . [ م ُ ت َ ص َوْ وِ ] (ع ص ) نگاهدارنده ٔ نفس خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). || آگاه از خود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تصون شود.
