متغابنلغتنامه دهخدامتغابن . [ م ُ ت َ ب ِ ] (ع ص ) در زیان افکننده بعضی مر بعضی را. (آنندراج ). در زیان اندازنده ٔ همدیگر را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغابن شود.
