متفاتحلغتنامه دهخدامتفاتح . [ م ُ ت َ ت ِ ] (ع ص ) در پنهانی گفتگوکننده . (ناظم الاطباء). با هم سخن پوشیده گوینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاتح شود.
