متفرة

متفرة. [ م ُ ف َ رَ ] (ع ص ) زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. (از منتهی الارب ) (از محیطالمحیط). در اللسان زمینی که گیاه آن نابالیده بود و چریدن را ممکن نباشد. و در قاموس زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. (از ذیل اقرب الموارد). مؤنث مُتفَر. یقال : ارض متفرة؛ زمینی که گیاه آن نابالیده چریده شود. (ناظم الاطباء).