متفلل

متفلل . [ م ُ ت َ ف َل ْ ل ِ ] (ع ص ) تیغ و کارد ومانند آن که رخنه دار شود و خفته باشد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کارد و شمشیر شکسته و دندانه دندانه شده . (ناظم الاطباء). || لشکر شکست خورده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).