متلاعن
لغت‌نامه دهخدا
متلاعن . [ م ُ ت َ ع ِ ] (ع ص )با همدیگر لعنت خواننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). بر یکدیگر لعنت خواننده ٔ شوی و زن . (ناظم الاطباء). || همدیگر را دشنام دهنده و با یکدیگر بی باکی کننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تلاعن شود.
