متلجلج
لغتنامه دهخدا
متلجلج . [ م ُ ت َ ل َ ل ِ ](ع ص ) زبان گرفته . (ناظم الاطباء). || دودله و متردد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بی ثبات . (ناظم الاطباء). جنبنده . || گیرنده چیزی . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به تلجلج شود.
