متمارضلغتنامه دهخدامتمارض . [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) آن که بیمار نماید خود را بی علت . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که خود را بی آن که بیمار باشد بیمار می نمایاند. (ناظم الاطباء). رجوع به تمارض شود.
