متماهلغتنامه دهخدامتماه . [ م ِ ] (ع ص ) شاة متماه ؛ گوسپندی که شیرش بعد دوشیدن تباه و بدبوی گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).