متمحق
لغتنامه دهخدا
متمحق . [ م ُ ت َ م َح ْ ح ِ ] (ع ص ) محو وپاک شونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). محو شده و باطل شده . (ناظم الاطباء). || گم گشته و کاسته شده . || سوخته شده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به تمحق شود.
