متمرطلغتنامه دهخدامتمرط. [ م ُ ت َ م َرْ رِ ] (ع ص ) موی افتنده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). افتاده موی . (ناظم الاطباء). و رجوع به تمرط شود.