متمعکلغتنامه دهخدامتمعک . [ م ُ ت َ م َع ْ ع ِ ] (ع ص ) در خاک غلطنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اسب در خاک غلطنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تمعک شود.
