متمونلغتنامه دهخدامتمون . [ م ُ ت َ م َوْ وِ ] (ع ص ) بسیار نفقه دهنده عیال را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که به عیال خود نفقه ٔ بسیار میدهد و فراوان خرج میکند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمون شود.
