متناوملغتنامه دهخدامتناوم . [ م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) خویشتن را خوابیده نماینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که خویشتن را خوابیده مینمایاند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تناوم شود.
