متنمر
لغتنامه دهخدا
متنمر. [ م ُ ت َ ن َم ْ م ِ ] (ع ص ) خشم ناک وزشت خو. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). زشت خو و ترشرو. (ناظم الاطباء). || متغیر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || غرش کنان و غرنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تنمر شود.
