متهایجلغتنامه دهخدامتهایج . [ م ُ ت َ ی ِ ] (ع ص ) با هم برجهنده به کارزار. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). درهم افتاده و دست به دست داده ٔ در جنگ . (ناظم الاطباء). و رجوع به تهایج شود.
