متهجد

متهجد. [ م ُت َ هََ ج ْ ج ِ ] (ع ص ) آن که به شب بیدار باشد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). بیدار و بی خواب و بیدار در شب و از خواب برخیزنده در شب . (ناظم الاطباء). کسی که در شب جهت عبادت پروردگار برخیزد. شب زنده دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || خفته در شب . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به تهجد شود.