متهیئهلغتنامه دهخدامتهیئه . [ م ُ ت َ هََ ی ْ ی ِ ءَ ] (ع ص ) شترماده ای که پالیز (کذا) نخست آبستن گردد . (از منتهی الارب ). شتر ماده ای که کمتر تخلف از آبستنی میکند پس از جفت شدن با نر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط).
