متواریکلغتنامه دهخدامتواریک . [ م ُ ی َ ] (ق ) (از متواری + -َ ک ) کمی پنهان . نهانک . متواری گونه : دوش متواریک به وقت سحراندرآمد به خیمه آن دلبر.فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 124).
