متواصی

متواصی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) یکدیگر را اندرز و وصیت کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اندرز کننده و وصیت نماینده ٔ به یکدیگر. (ناظم الاطباء). || درهم پیوسته . گیاه روئیده به همدیگر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تواصی شود.