متواقصلغتنامه دهخدامتواقص . [ م ُ ت َ ق ِ ] (ع ص ) آنکه به اوقص ماند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که خود را به کوتاه گردن مانندکند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تواقص و اوقص شود.
