متوطیلغتنامه دهخدامتوطی ٔ. [ م ُ ت َ وَطْ طِءْ ] (ع ص ) آن که زیر پا سپرد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). در زیر پای سپرده وپایمال شده . (ناظم الاطباء). و رجوع به توطؤ شود.
