متویی

متویی . [ م َت ْ تو ] (اِخ ) احمدبن محمدبن متویه ٔ مرورودی مکنی به ابوجعفر از مردم مرورود. وی صوفی و در طریقت استوار بود برای کسب علم سفرها کرد و در شام و عراق و دیار مصر حدیث استماع نمود و از ابی عبداﷲ محمدبن فضل بن نظیف الفراء و ابی الحسن محمدبن الحسین الترجمان و جز اینها روایت دارد و عده ای از او روایت کرده اند. وی بعد از سال 494 هَ .ق . درگذشت . (از لباب الانساب جزء 3 ص 96). و رجوع به انساب سمعانی ج 2 ص 507 شود.