متکاء

متکاء. [ م َ ] (ع ص ) زن ختنه ناکرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از بحر الجواهر). || زن که هر دو راهش یکی شده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || زن که ضبط بول نتواند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء)(از ذیل اقرب الموارد) (از بحر الجواهر). زنی که بول باز نتواند داشت . (مهذب الاسماء). || (اِ) تلاق زن و بظر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).