متکاشفلغتنامه دهخدامتکاشف . [ م ُ ت َ ش ِ ](ع ص ) آن که بهمدیگر آشکار کند عیب را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) . عیب هم را بریکدیگر کشف کننده . (ناظم الاطباء). رجوع به تکاشف شود.
