متکایدلغتنامه دهخدامتکاید. [ م ُ ت َی ِ ] (ع ص ) فریبنده و مکر نماینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). با همدیگر غدر کننده و مکر نماینده . (ناظم الاطباء). رجوع به تکاید شود.
