متکفیلغتنامه دهخدامتکفی ٔ. [ م ُ ت َ ک َف ْ ف ِءْ ] (ع ص ) (از «ک ف ء») ناو ناوان رونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). با شوکت و حشمت و کسی که با عظمت و بزرگواری راه میرود. (ناظم الاطباء). رجوع به تکفؤ شود.
