متکوللغتنامه دهخدامتکول . [ م ُ ت َ ک َوْ وِ ] (ع ص )فراهم آمده و پیش آینده کسی را به دشنام و ضرب . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بر مخالف کسی فراهم آمده . (ناظم الاطباء). رجوع به تکول شود.
