متیخة

متیخة. [ م ِ ی َ خ َ ] (ع اِ) (از «ت ی خ ») چوبدستی . (منتهی الارب ). عصا. (اقرب الموارد) (محیط المحیط). || شاخ خرمابن و چوب خوشه ٔ خرما و قیل کل ماضرب به من جرید او عصا او درة او غیر ذلک . (از منتهی الارب ). شاخه ٔ خرمابن و ساقه ٔ خوشه ٔ خرما. (ناظم الاطباء). اسم شاخه ٔ خرمابن یا اصل عرجون . (از ذیل اقرب الموارد) (از محیط المحیط). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.