مثابتةلغتنامه دهخدامثابتة. [ م ُ ب َ ت َ ] (ع مص ) نیک شناختن چیزی را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || برجای داشتن چیزی را. (از منتهی الارب ). برجای داشتن چیزی و محکم و مضبوط کردن آن را. (ناظم الاطباء).
