ترجمه مقاله

مثاقیل

لغت‌نامه دهخدا

مثاقیل . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مثقال . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) : مثاقیل حسنات به ثواب آن گرانبار گردد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 320). || مؤنت . القی علیه مثاقیله ؛ یعنی مؤنت خواست از وی و انداخت بروی مؤنت خود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله