مثجللغتنامه دهخدامثجل . [ م ُ ث َج ج َ ] (ع ص ) مردی که شکمش کلان و فراخ باشد یا مرد برآمده تهیگاه . اَثجَل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شکم کلان و شکم فراخ و برآمده تهیگاه . (ناظم الاطباء). || جوال فراخ و وسیع. (ناظم الاطباء).
