مثمرهلغتنامه دهخدامثمره . [ م ُ م ِرَ / رِ ] (ع ص ) مُثمِرَة. مؤنث مُثمِر : دیگر باغی که از درختهای مثمره در آن متفرق باشند. (تاریخ قم ص 108). چه درخت مثمره و میوه دار درخت امرود و زردآلوست . (تاریخ قم ص 110). رجوع به مثمر شود.
