مجارة

مجارة. [ م ُ جارْ رَ ] (ع مص ) با کسی ننگ ونبرد کردن . (تاج المصادر بیهقی ). برابری کردن کسی را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || دیر داشتن حق کسی را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). مماطله کردن و منه الحدیث «لا تجار اخاک ولاتشاره » (از اقرب الموارد). || گناه جستن بر کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).