مجاودة

مجاودة. [ م ُ وَ دَ ] (ع مص ) با کسی به جوانمردی نورد کردن . (المصادر زوزنی ). با کسی نبرد کردن به جوانمردی . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). با کسی در جود مفاخرت کردن . (از اقرب الموارد).