مجایاءةلغتنامه دهخدامجایاءة. [ م ُ ی َ ءَ ] (ع مص ) (از «ج ی ٔ») نبرد کردن کسی را درآمدن . || مقابل وموافق شدن . جیاء. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).