مجتلدلغتنامه دهخدامجتلد. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) آن که همه نوشد آنچه در آوند بود. || به شمشیر زننده یکدیگر را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
